Even over trigger warnings...

Lieve lezer,

Het zat eraan te komen; mijn eerste negatieve recensie over De nieuwe Wendy.
Nou ja, negatief… niet helemaal. Aan mijn schrijfkunsten lag het in ieder geval niet. Sterker nog, blijkbaar heb ik de emoties toch zo heftig weten neer te zetten, dat ik sommige lezers heb weten te overrompelen. Het probeem? Geen trigger warning. De woorden van de recensent hebben me niet losgelaten, vandaar dit blogartikel.

Wel of niet?

Waarom de reactie van de recensent me zo heeft geraakt, was mede omdat ik van te voren ontzettend hard heb nagedacht of ik wel of niet een trigger warning in mijn boek zou vermelden. Mijn proeflezers weten ook heel goed dat ik me hier mee bezig heb gehouden. Want, hoewel ik geen expliciete scènes schrijf en respectvol met dergelijke onderwerpen om wil gaan, behandel ik inderdaad een paar zware thema’s in De nieuwe Wendy. Mede daarom heb ik dit boek ook gecategoriseerd als YA (15+) en geen kinder-sprookjesboek. De reden waarom ik zware thema’s erin heb verwerkt, was ook heel persoonlijk. Write what you know, know what you write, is een bekend principe in de schrijverswereld die ik in dit geval bewust heb toegepast. Ik hoop dat jonge lezers zich in de personages kunnen vinden, en de onderliggende boodschap (onbewust) oppikken: praten over (verschrikkelijke) dingen die je hebt meegemaakt helpt, en is geen taboe!

Destijds heb ik al mijn proeflezers dan ook dezelfde vraag gesteld: is een trigger warning nodig? Er ontstond lichte twijfel hierover, maar iedereen kwam tot de conclusie dat het niet nodig was. Omdat ik mijn (toekomstige) lezers niet onnodig wilde laten afschrikken, heb ik (ook vanuit marketing-overwegingen) besloten om het dus niet te doen. En dan opeens lees je dat je iemand hebt overrompeld … wat ik júíst wilde voorkomen!

Voorkomen beter dan genezen

Er kunnen hele discussies ontstaan over wanneer een trigger warning wel of niet gewenst is, maar de bedoeling van dit artikel is niet om een discussie te starten. Ook is het geen haat-reactie op de recensent. In tegendeel, we hebben een fijn gesprek hierover gehad. En ik gaf daarin ook aan dat ik het knap vond dat ze deze eerlijke recensie heeft geschreven en durven te delen, want ik weet heel goed hoeveel moed je daarvoor nodig hebt. De waarheid is hard, maar ik waardeer het des te meer. Het is nooit mijn bedoeling geweest (en ik denk dat geen enkele auteur dit opzettelijk doet!) om iemand te kwetsen. Maar had ik dit niet beter kunnen voorkomen?

 

Ik heb besloten!

Het is een dunne lijn waarover je balanceert als auteur/uitgever om te bepalen of je een trigger warning neerzet of niet. Het kan serieus verkopen in de weg zitten, lezers belemmeren je verhaal te lezen terwijl ze achteraf denken ‘ach, was dit het?’, en tegelijkertijd wil je rekening houden met anderen. Wat is goed? Wat is fout? Ik denk oprecht dat daar geen antwoord op is. Maar of ik (en anderen) het nou nodig vind(en) of niet… Naar aanleiding van deze recensie heb ik een speciale pagina gemaakt waar ik voor De nieuwe Wendy (en al mijn toekomstige boeken) alle trigger warnings die ik kan bedenken zal neerzetten. Deze beslissing heb ik genomen uit liefde voor mijn lezers en medemens.

 

Ik hoop hiermee te voorkomen dat iemand wordt overrompeld en bied sowieso mijn excuses aan voor degenen bij wie dat misschien is gebeurd. Voel je altijd vrij om contact met me op te nemen.

 

Veel liefs,

Jami Leigh

Foto in de header door Priscilla Du Preez on Unsplash

Winkelwagen